Sean uśmiechnął się.

zaczerwieniła się, wygłaszając swoją prośbę:
wyczuwała żar, który tlił się w nim przez wieki. Wsunęła palce w ciemne
od razu, nie dając mu szansy na odpowiedź.
- Hej, czemu w ogóle za mną poszedłeś?
- Jessico?
robić wszystko, na co mają ochotę.
- Miło cię widzieć. Skoro zaprosiłeś mnie na
Hector czuł się w kostnicy jak w domu. Skierowano
wszystko jeszcze raz przemyśleć. Kto mógł nienawidzić
Jest w domu sama, zupełnie sama. Gdzie, do
dygotała z napięcia. Nie! - myślała. Nie,
wampirów.
dwa duże, plastikowe worki na śmieci i rolkę
w którym pracowała jedna z zamordowanych dziewczyn.

- Mogę jej czytać Szekspira po godzinach pracy. A skoro już o tym mowa, chciałabym
Kreacja była całkowicie niestosowna dla guwernantki, ale równie pięknej jeszcze nigdy w
chciała, żeby Lucien zobaczył ją płaczącą jak dziecko.
Santos zadarł brodę, spojrzał wyzywająco.
- Niech pani nie będzie pruderyjna. - Opuścił rękę, ale nie odrywał wzroku od jej
- Pewnie ją bardzo kochał, skoro to dla niej zrobił. Hope wymieniła z przyjaciółkami znaczące spojrzenia.
wołany już w fazie projektu.
również do niej uczęszczała.
swoim domu służkę szatana i jej matkę.
przodu. - To uczciwa i bardzo dobrze płatna posada, ale jeśli zamierza pani dostać waporów
- Nie ma za co. Dobrze się czujesz?
Liz leżała na środku skotłowanego łóżka i patrzyła w sufit. W głowie miała zupełny zamęt. Santos wyszedł jeszcze przed świtem, ale po jego wyjściu nie mogła już usnąć.
Kilcairn i wskazywał na jakiś rysunek.
Santos odczuł niedowierzanie, potem zaskoczenie, wreszcie ulgę. Wszystkie te uczucia owładnęły nim w jednej chwili. Powoli odwrócił się do Hope.
W pokoju słychać było jedynie osobliwe, rytmiczne szura-